Groepsaccommodaties in Megen
Verfijn je zoekopdracht
Megen is een stad in de gemeente Oss met ongeveer 1600 inwoners en wordt ook vaak als dorp aangeduid. Megen ligt tegenover Maasbommel en Appeltern, verbonden door veerdiensten over de Maas waaraan deze drie plaatsen liggen. Megen is een historische plaats die lange tijd de facto een zelfstandig graafschap was. Het heeft uit die tijd twee kloosters (een van de franciscanen en een van de clarissen), de Gevangentoren en een middeleeuws stratenpatroon behouden.
Vanaf 2000 v. Chr. is het gebied rond de Maas bewoond geweest. De Kelten (geen Germanen) vestigden zich op de zandkoppen en oeverwallen, in de buurt van de vruchtbare rivierklei. Ook de Romeinen hebben een tijdje in Megen en omliggende streken vertoefd.
Het kasteel vindt zijn oorsprong in een 12e-eeuwse versterkte plaats. Vanaf 1145 voerden de heren de titel: “Graaf van Megen”. Het stadje ontstond ten oosten van het kasteel. In 1357 kreeg Megen stadsrechten en in 1386 werd de stad versterkt door Jan van Megen. Er kwamen stenen muren en torens, en vier stadspoorten. Het in deze tijden ontstane regelmatige stratenpatroon is bewaard gebleven.
Het stadje bezit nog het authentieke stratenplan voorzien van een plaveisel van kinderkopjes, met oude woonhuizen. Megen heeft daarmee een beschermd dorpsgezicht.
Megen ligt aan de Maas. De vroegere ligging op een door de Maas omgeven landtong is nog goed te zien aan de kronkelwaarden die de plaats in het westen (De Waarden) en in het oosten (Diedense Uiterdijk) omgeven. Aan de Gelderse zijde is een in 1938 afgesneden meanderbocht te vinden die de Megense Ham heette maar die tegenwoordig tot de Gelderse West Maas en Waal behoort en een door zandwinning ontstaan plassengebied is, De Gouden Ham geheten. Dominant in het landschap is het 135 meter hoge Zendstation Megen dat in 1980 ten zuiden van de Diedense Uiterdijk is gebouwd.
Vanaf 2000 v. Chr. is het gebied rond de Maas bewoond geweest. De Kelten (geen Germanen) vestigden zich op de zandkoppen en oeverwallen, in de buurt van de vruchtbare rivierklei. Ook de Romeinen hebben een tijdje in Megen en omliggende streken vertoefd.
Het kasteel vindt zijn oorsprong in een 12e-eeuwse versterkte plaats. Vanaf 1145 voerden de heren de titel: “Graaf van Megen”. Het stadje ontstond ten oosten van het kasteel. In 1357 kreeg Megen stadsrechten en in 1386 werd de stad versterkt door Jan van Megen. Er kwamen stenen muren en torens, en vier stadspoorten. Het in deze tijden ontstane regelmatige stratenpatroon is bewaard gebleven.
Het stadje bezit nog het authentieke stratenplan voorzien van een plaveisel van kinderkopjes, met oude woonhuizen. Megen heeft daarmee een beschermd dorpsgezicht.
Megen ligt aan de Maas. De vroegere ligging op een door de Maas omgeven landtong is nog goed te zien aan de kronkelwaarden die de plaats in het westen (De Waarden) en in het oosten (Diedense Uiterdijk) omgeven. Aan de Gelderse zijde is een in 1938 afgesneden meanderbocht te vinden die de Megense Ham heette maar die tegenwoordig tot de Gelderse West Maas en Waal behoort en een door zandwinning ontstaan plassengebied is, De Gouden Ham geheten. Dominant in het landschap is het 135 meter hoge Zendstation Megen dat in 1980 ten zuiden van de Diedense Uiterdijk is gebouwd.